ANTOBDER: Otizmin gülen yüzü

Antalya Otistik Bireyler Spor Kulübü Derneği şahane bir işe imza attı. Mandalina bahçesi içindeki boş köy okulu onlar sayesinde otizmli bireylerin eğitim aldıkları ve spor yaptıkları yaşayan bir merkez haline geldi.

DOD'un Penceresi'ne konuk olan ANTOBDER Başkanı Perihan Bal, Özel Eğitim Öğretmeni Alev Karaman, Beden Eğitimi Öğretmeni Murat Çam ve öğrenci velisi Gülperi Kestane deneyimlerini aktardılar.  Yetişkin otizmliler için olanakların çok sınırlı olduğunu belirten Bal, sivil toplum örgütlerinin kendi illerinde benzer merkezler oluşturabileceğini ifade etti. ANTOBOER ekibinin bizim otizm köyü  diyerek sahiplendiği merkez Antalya'ya 14 km uzaklıklıkta yeşillikler içinde boş bir köy okuluydu. Şu anda ise sivil toplum, kamu ve yerel yönetim işbirliğinin en güzel örneği olmuş. Merkezde yaşları 18 ile 44 arasında değişen 42 otizmli birey eğitim alıyor. 16 öğretmenleri var. Çocuklar en fazla üç gün olacak şekilde okula devam ediyorlar. Akademik destekler, beden eğitimi, el sanatları, tarım gibi dersler var. Hergün mutlaka spor yapıyorlar, bazen sahile gidip taş topluyorlar sonra da onları boyuyorlar, bahçede aloe vera gibi bitkiler yetiştiriyorlar, arka bahçelerindeki mandalina bahçesinin hasadı ya da bahçenin turunçlarından reçel yapmak gibi hayatın içinden birbirinden güzel etkinlikler yapıyorlar. Dolayısıyla burada herkes hem mutlu hem üretken. 

Geçen yıl Ocak ayına Sivil Düşün projesi kapsamında ODFED'in üye derneklerini ziyaret ediyorduk. Denizli Otizm Derneği ve Edirne Otizm Derneği federasyon adına bu ziyareti gerçekleştirmişti. O zaman da burası otizmin gülen yüzü yorumunda bulunmuştuk. Aileler tam bir kenetlenmişlik içinde bütün güçleriyle çalışıyorlar. Dernek yönetimi her zaman her konuyla yakından ilgileniyor. Öğretmenler de köy enstitülerinin öğretmenleri gibi bu benim işim değil demeden herşeyle ilgileniyorlar. Bu bazen okul için askı yapmak ya da hafta sonu bile olsa okula gelip oradaki köpekleri beslemek olabiliyor. Oraya gittiğimiz gün kuruma gelen, anne ve babasını kaybettiği için kızkardeşiyle yaşamaya başlayan otizmli gencin bir yıl sonraki halini ve fotoğraflardaki mutlu ifadesini görmek umutlarımızı artırdı. Siz de bulunduğunuz ANTOBDER*i örnek göstererek bulunduğunuz yerde benzer bir çalışma yapabilirsiniz. Daha ne duruyorsunuz...